HAVVA’NIN ÜÇ KIZI

Kitabın ilk sayfalarında sizi öykü yerine yazarın inanç ve görüşleri kucaklıyor.

Havva’nın üç kızı; Peri, Mona, Şirin… Üç kızın hayatını okuyacağımı düşünürken, sadece Peri de yoğunlaşıp onun öyküsünü de sallantıda bırakmış olan Elif Şafak, ayni ya da benzer cümlelerle dinleri eleştirmiş sık sık. Hatta öyle ki eleştiri ve yorumlardan öyküye konsantre olmak imkansız hale geliyor. Yazık ki yarısından fazlasını atlayarak okudum.

Skandal sinyalleri verip sizi kitabın sonuna kadar tutup, skandal diye yazdığı olay da ayrı bir fiyasko…

Okuduğum son Elif Şafak kitabıydı.

ARKA KAPAK:

Ben ben annem gibi dindarım, ne babam gibi kainatın, beş duyumla kavradığım şeylerden ibaret olduğuna kaniyim. Öyleyse ben neredeyim? Ne mutlak dindarlığa, ne de mutlak akılcılığa dahil olmak isteyenler için bir başka yaklaşım, yeni bir varoluş şekli yok mu acaba? Bir üçüncü yol mesela? Kim bilir ?

Şirin, Mona ve Peri… Günahkar, inanan ve şaşkın. Münkir, Mümin ve Mütereddit… Böylesine farklı üç genç kadın nasıl bir araya gelebilir? Arkadaş olabilirler mi sahi? Hatta kız kardeş?

Tanrı, bilim, kimlik, aidiyet, Doğu-Batı tartışmalarının tam ortasında hiç kimselere benzemeyen, karizmatik bir adam, sarsıcı bir skandal ve sıra dışı bir aşk… yarım kalan… seneler sonra yeniden canlanan… Elif Şafak büyüleyici dili ve sağlam olay örgüsüyle inanca, inançsızlığa, arayışa farklı kadınlara ve aşka dair baş döndürücü bir yolculuğa çıkarıyor bizleri.

Havva’nın Üç Kızı Türkiye ile Avrupa, dün ve bugün arasında gidip gelen güncel bir hikaye anlatıyor. Yüzyılımızın en çok tartışılacak konularından birini kışkırtıcı kahramanlar aracılığıyla ele alan, temposu hiç düşmeyen, kolay kolay unutamayacağımız bir roman.

YAZAR: ELİF ŞAFAK

SAYFA: 463